Ongemak bij Op1: Pieter Omtzigt én collega’s over woedeaanvallen

Er is al veel gezegd en geschreven over de woedeaanvallen van Pieter Omtzigt. Hij zat gisterenavond aan tafel bij Op1 en werd daarnaar gevraagd, net als zijn kersverse collega’s.

Pieter Omtzigt zal zich er in ieder groot interview voor moeten verantwoorden: zijn burn-out en zijn woedeaanvallen. Hij is ook een keer heel erg tekeergegaan in een televisiestudio, namelijk achter de schermen bij HLF8. “Hij heeft behoorlijk staan schreeuwen tot op het moment dat die redacteur niet verder met hem in gesprek wilde gaan”, klonk het destijds.

Boze Pieter

Allemaal best wel juicy en daarom willen veel mensen het naadje van de kous weten. Omtzigt zat gisterenavond, samen met de leden van zijn nieuwe fractie, in de studio van Op1 en ook daar ontkomt hij er niet aan. “Bent u zelf van onbesproken gedrag eigenlijk?”, begint presentator Sven Kockelmann.

Er volgt een wat weifelend antwoord. “Wat het VOG betreft wel. Ben ik wel eens boos geweest? Ja, natuurlijk ben ik wel eens boos geweest, zeker in de tijd dat ik zelf vlak voor en vlak na die burn-out daar flink last van had en me ook behoorlijk onbegrepen voelde, terwijl ik zag dat er totaal iets misging in de staat en ik nergens doorkwam.”

Klachten

Volgt hier nog een schandaal over? Tijs van den Brink wil het weten: “Kunnen daar klachten over zijn of worden ingediend?”

Omtzigt: “Eh, als daar klachten over ingediend zijn, ben ik daar niet van door de media of het CDA of wat dan ook op de hoogte gesteld.”

Tijs: “Zegt u achteraf dan ook wel eens, misschien als u nu terugkijkt, van: ik ben soms ook te ver gegaan in boosheid? We hebben dit soort anekdotes ook wel teruggelezen in columns en in kranten en dat soort zaken. Nooit heel specifiek, maar…”

Niet zo boos

Ja, antwoordt Omtzigt. “Eh, ja, dan denk ik achteraf: ik had niet zo boos moeten worden, ja. Maar als je kijkt hoe dat in die periode ging, dan ben ik daar niet trots op.”

Politiek verslaggever Thomas van Groningen: “Ik refereer even aan een Telegraaf-column waarin ooit stond over vliegende projectielen in kamers enzo. Herkent u dat of is dat onzin?”

Omtzigt: “Nou, die herken ik niet, nee.”

Lastige man

Tijs begint vervolgens uit een NRC-artikel te citeren: “Er zijn huilende medewerkers die zich tekortgedaan voelen door Omtzigt. Het was niet altijd makkelijk om voor hem te werken. Niet alleen in zijn eigen fractie, breder in de Tweede Kamer wordt Omtzigt gezien als een moeilijk iemand om mee samen te werken. Hij gedraagt zich grillig.”

Dan richt Tijs zich tot de publiekstribune, die gevuld is met Omtzigts kandidatenlijst. “U die hier allen zit kent die verhalen ook. Hoe heeft u ernaar geluisterd en hoe leest u die verhalen? Wie wil daar wat over zeggen?”

Ongemakkelijk

Het leidt tot een wat ongemakkelijke situatie. Net alsof iemand van de kandidatenlijst vervolgens gaat roepen dat-ie ook wel eens ruzie met Omtzigt heeft gehad. Tijs gniffelend: “Ja, het is nu natuurlijk een moeilijk moment om je hand op te steken.”

Er volgen uiteraard alleen maar lieve en steunende woorden voor Omtzigt. Zelf vindt de politicus het lastig te reageren: “Als je er geen naam bij zet en je zegt: ‘Is dat gebeurd?’ Ik zie ook allerlei dingen over mij in de media verschijnen waarvan ik denk: hier herken ik helemaal niks van…”