Angela de Jong steunt afschieten wolf: ‘Nederland is te klein land’

Angela de Jong steunt het afschieten van de bijtende wolf in het Drentse Wapse. Ze vindt sowieso dat dat hele beest niet echt in Nederland past. “We zijn er een te klein land voor.”

Voor het eerst sinds zijn terugkeer in Nederland heeft de wolf in ons land een mens gebeten, namelijk afgelopen weekend in het Drentse Wapse. De wolf werd even later doodgeschoten. Natuurbeschermingsorganisaties zijn daar boos over en doen daarom aangifte bij de politie. Volgens hen was er geen sprake van acuut gevaar.

Oog in oog met wolf

Hélène Hendriks bracht het gisterenavond ter sprake in haar talkshow De Oranjezomer. “Angela, wat zou je doen als je oog in oog komt te staan met een wolf?”

AD-tijgerhaai Angela daarop: “Mijn eerste impuls is heel hard wegrennen, maar ik geloof niet dat dat de goede… Ja, jij hebt ervaring…”

Rutger Castricum, die in de lente oog in oog kwam te staan met twee wolven: “Ik heb het wel gedaan.”

Angela: “Bevriezen. Dat zou ook kunnen, hè?”

‘Afgeschoten? Terecht!’

Hélène: “Ik las in jouw krant dat wat je moet doen is tegen de muur gaan staan en heel hard ‘brand’ roepen. Of tegen een boom. En wilde armgebaren maken. Nee, maar even zonder gekheid: er is natuurlijk een bijtincident geweest in het Drentse Wapse. De wolf is daarna afgeschoten. Wat vind je daarvan?”

Angela steunt het afschieten van de wolf. “Dat die wolf is afgeschoten? Ja, dat lijkt me terecht. Maar nu wordt iedereen weer heel boos op mij, want de wolf is nu net zo erg als het stikstofprobleem en alle andere problemen in Nederland. Je bent voor of je bent tegen en de middenweg is er niet.”

‘Heel erg’

Natuurliefhebber Raymond Mens heeft moeite met het afschieten van de wolf. “Ik vind het wel heel erg als ik dat lees, ja, en ik heb het liever niet, maar ik kan me voorstellen dat als hij iemand bijt – hij heeft volgens mij een boer gebeten – dat je ook niet anders kunt. Dan moet het helaas, maar liever niet, nee. Ik vind het heel erg, ja.”

Hij vervolgt: “Ik vind het belachelijk hoe erover bericht wordt. Die wolf valt iemand aan… In dit geval – en dat snap ik ook – wil die boer zijn vee beschermen, dus hij is ertussen gesprongen en naar die wolf gegaan. Ja, dan kom je dus tussen een roofdier en zijn prooi. Dat beest wil ook een happie eten. Dat is gewoon hoe het werkt; dat beest heeft honger.”

Eng monster

Hélène: “Maar als het jouw schaap is, Raymond.”

Raymond: “Ja, ik snap dat, maar het is niet een eng monster. Het is een dier dat honger heeft en een ander dier eet.”

Johan Derksen zegt tussendoor in een instart: “Ze maken alles kapot! Er is onlangs hier in het dorp een vergadering geweest van een boerenorganisatie en die hebben gewoon gezegd: ‘Jongens, het is nou genoeg geweest. We hebben Den Haag, we hebben de provincie, we hebben de gemeente en ze doen niks. Weet je wat we doen? We kopen allemaal een jachtgeweer en we schieten ze kapot.’”

Te klein land

Angela: “Daar zullen ze blij mee zijn dat Johan dat even roept. Haha. (…) Denk je niet dat wij soms te veel willen in dit land? Én de wolf… Daar zijn we toch gewoon een te klein land voor?”

Raymond: “Voor te veel wolven zijn we een te klein land, maar dat gaat zich vanzelf settelen, denk ik.”

Rutger: “We hebben geen natuur hier. Jij kan dat willen, maar…”

Raymond: “We hebben wél natuur, maar zijn geen natuur gewend. Als het mooi weer is, gaan we allemaal met onze sandalen de Veluwe in en komen we allemaal met de ziekte van Lyme thuis en er loopt een roofdier – wat ook goed is om de populatie in toom te houden… Je gaat dan tegen de natuur in, hè?”

‘Hoort hier niet!’

Angela: “Bij de Hoge Veluwe vinden ze dat niet, hè? Daar vinden ze niet dat het de populatie ten goede komt.”

Raymond: “Daar zijn ze er op tegen ja, maar ik vind het te makkelijk om het beeld te schetsen van ‘de hele enge wolf’.”

Rutger: “Hij hoort hier niet! We hebben hier niet de natuur! In Duitsland hoort hij wel. Daar heb je uitgestrekte bossen, maar wij zijn te dichtbevolkt en hebben weinig ongerepte natuur. Daar hoort de wolf niet thuis.”