Eva Jinek wilde niet naast Mariëlle Tweebeeke zitten: ‘Ik schaamde me’

Eva Jinek moest zich in 2010 fysiek dwingen om de studio van Nieuwsuur binnen te lopen. Ze vond het lastig om Mariëlle Tweebeeke op de plek te zien waar ze eigenlijk zélf had moeten zitten.

Eigenlijk zou Eva Jinek elf jaar geleden de nieuwe presentatrice van Nieuwsuur worden, maar haar toenmalige relatie met Bram Moszkowicz gooide roet in het eten. Hij was toen veel in het nieuws, onder meer als advocaat van Geert Wilders, en de NOS vreesde daarom voor haar objectiviteit. Onzin, vond Eva, maar de omroep hield voet bij stuk.

Ontslagen

Uiteindelijk werd Mariëlle Tweebeeke het nieuwe gezicht van Nieuwsuur en moest Eva blijven journaallezen, ook in Nieuwsuur, waar ze dat pijnlijk genoeg náást Mariëlle moest gaan doen.

Eva blikt in het programma Boerderij van Dorst nog één keer terug op deze voor haar zwarte periode. “Toen ik ontslagen werd bij Nieuwsuur had ik er wel echt last van. Je komt eerst met een soort jubelbericht in het nieuws en een maand later ben je ontslagen en moet je zeggen dat je het niet gaat doet. Dat vond ik wel echt moeilijk toen.”

Baan kwijt

Heel even dacht Eva dat haar carrière aan diggelen lag. “Ik denk dat ik toen dacht: ik denk dat het niet meer goed gaat komen. Ik was eigenlijk mijn baan gewoon kwijt en moest het ook nog aan mijn ouders vertellen voor het in de pers zou staan. Ik heb me echt geschaamd, ja, dat denk ik wel.”

Geschaamd? “Achteraf is het natuurlijk makkelijk om te zeggen: wat een onzin dat ik me daarvoor geschaamd heb, ik heb mijn rug rechtgehouden en ik heb iets gedaan wat past bij mijn persoonlijkheid en wie ik ben. Dat voelde toen alleen niet zo. Ik voelde me een mislukking. En dan kijkt dus iedereen mee.”

Naast Mariëlle

Eva verloor haar plezier in tv-maken. “Dat zijn de momenten dat je denkt: waarom deed ik het ook alweer? Iedereen weet het, mijn stomme ijdelheid heeft me ingehaald! Ik ben gewoon weer nieuwslezer geworden, maar dan moest ik wel in de studio van Nieuwsuur zitten, wat ik eigenlijk zou presenteren.”

Heel pijnlijk, aldus Eva. “Er zat dan iemand anders op de plek waar ik zou moeten zitten en ik moest aanschuiven om het korte nieuwsbericht te lezen. De eerste keer dat ik daar daarbinnen liep moest ik me fysiek dwingen om over de drempel te stappen, van: ik kan dit.”

Veel moeite

Eva heeft het uiteindelijk gedaan, maar wel met frisse tegenzin. “Ik stapte naar binnen en dacht: ik kan dit helemaal niet, er zit iemand anders op de stoel waar ik had moeten zitten en nu moet ik het nieuws lezen. Dat heb ik met heel veel moeite gedaan.”