Claudia de Breij woest, Albert Heijn wordt verbouwd: ‘Scháám je!’

Claudia de Breij’s plaatselijke Albert Heijn wordt verbouwd en daar is de cabaretière verschrikkelijk woest over. Ze vreest zelfs voor een ramp van toeslagenaffaire-achtige proporties. “Scháám je!”

© NPO

De bloeddruk van Claudia de Breij is ongelooflijk omhoog geschoten nu haar plaatselijke Albert Heijn heeft besloten om te verbouwen. De comédienne is echt helemaal over de zeik. “Het lijkt niet zo ingrijpend, maar het is stiekem het begin van het einde van de samenleving”, zegt ze bloedserieus in haar column in de VARAgids.

Claudia is woest

Wat is er dan aan de hand? De reguliere kassa’s worden vervangen door zelfscankassa’s. Ah, een column waarin iemand zich beklaagt over de zelfscankassa; die hadden we nog niet. “Het gaat om iets veel groters dan dom management. Het gaat om iets veel groters dan kosten besparen. Het gaat om menselijkheid”, briest ze.

Claudia vreest voor een gigantische ramp. “Wanneer je de mens uit het proces haalt, beschadig je de menselijkheid. Als je kiest voor een systeem zonder tussenkomst van mensen gaat het mis. De toeslagenaffaire is daar een recent goed voorbeeld van”, zegt ze.

Eén op één

Hè? Doet Claudia nou een Wijnaldumpje? Zit ze de zelfscankassa’s nou te vergelijken met de toeslagenaffaire? “De vergelijking gaat niet één op één op, dat weet ik. Ik geloof niet dat onze hele buurt straks in de schuldsanering belandt door deze keuze van Albert Heijn. Maar ik weet wel wat de reden is waarom ik daar graag kom.”

En dat is omdat Claudia zo graag klept met de medewerkers van de supermarkt. En nu moet ze dat met d’r vrouw doen. “Dit een armoedige, lelijke beslissing. Schaam je, dat kinderen van vijftien nu met een engelengeduld en pr-skills waar je u tegen zegt (van nature!) proberen de stemming erin te houden bij de mopperende mensen bij de zelfscankassa.”

Verbouwing

Claudia eist dat Albert Heijn wéér een middag dichtgaat, maar nu om de gewone kassa’s terug te brengen. “Misschien zijn er buurten waar mensen dit graag willen, lekker anoniem afrekenen zonder enig oogcontact. Deze buurt was dat, gelukkig, niet. Albert Heijn, maak het niet stuk.”