Johan Derksen zingt toontje lager na gênante tv-afgang: ‘Mijn fout’

Johan Derksen lijkt flink te zijn geschrokken van de negatieve reacties op zijn gênante tv-discussie met Angela de Jong. Hij zingt plotseling een toontje lager: “Het was mijn schuld. Ik was onduidelijk.”

Het is een van de gênantste momenten uit de geschiedenis van Vandaag Inside: de afgang van Johan Derksen tijdens zijn discussie met Angela de Jong in de uitzending van eergisteren. Johan staat bekend om het extreem fanatiek verdedigen van zijn baas John de Mol en diens familie, maar dat begint zich ernstig tegen hem te keren.

‘Ik was onduidelijk’

Johan probeerde Angela weg te zetten als iemand die een hetze voert tegen Johnny de Mol, maar zijn bewijzen waren lachwekkend slecht. Angela wees er fijntjes op dat juist Johan aanvankelijk ongenuanceerd was over Johnny. Als hij met die beelden geconfronteerd wordt, stamelt hij: “Toen beschikten we dus niet over de informatie hoe het werkelijk zat.”

Een avond later, gisterenavond dus, zingt Johan opeens een toontje lager. “Ja, het was mijn schuld. Ik was onduidelijk. Ik was gewoon onduidelijk. Ik heb mijn argumenten niet goed voor het voetlicht gebracht en toen was het geen goed gesprek.”

Reet van De Mol

Collega Wilfred Genee: “Jij hebt de hele dag in de reet van John de Mol gezeten, heb je net gezegd.”

Johan: “Jazeker en daarom was ik zo vermoeid. Dat kost veel energie.”

Tafelgast Job Knoester: “Het ging wat lang door en op een gegeven moment was het een beetje wrijven in een vlek. Dat idee had ik een beetje.”

Johan: “Ja, weet je wel: het is zo eenvoudig, hè? Het is heel eenvoudig.”

Wilfred: “O, nu gaat toch nog even iemand z’n gelijk halen of niet?”

Johan: “Nee, helemaal niet, maar wat ik eigenlijk wilde zeggen was van: Angela heeft herhaaldelijk in haar column gemeld dat Johnny de Mol wellicht een aanklacht voor doodslag…”

Wilfred: “Dat is een feit.”

‘Niet eerlijk’

Johan: “En dat is een feit. Daar bleef ze mee doorgaan toen wij haar hebben laten weten dat er een chantagezaak aan ten grondslag lag.”

Wilfred: “Ja, maar dat was jouw mening en jouw verhaal, wat jij gehoord had, toch?”

Johan: “Ja, maar die was wel waar, want nu wordt die chantagezaak door het OM onderzocht en toen Johnny geseponeerd werd, dus vrijgesproken, heeft Angela er nooit meer een letter over gesproken. Dan denk ik: en dat was mijn punt, dat vond ik niet eerlijk.”

Job: “Maar dat is niet een verwijt dat je Angela moet maken, vind ik, maar de media in zijn geheel. Elke keer als mensen een verwijt krijgen, dan zit iedereen er bovenop, maar wordt een zaak geseponeerd, dan…”

Johan: “Geen letter. Maar goed, Angela zit hier en zij had die columns gesproken, maar de kranten in het algemeen hebben daar geen melding van gemaakt en dat vind ik dan heel onsportief ten opzichte van Johnny.”

Wéér onzin van Johan: werkelijk alle media hebben melding gemaakt van het seponeren van de aangifte tegen Johnny. Van de NOS tot De Telegraaf tot aan Angela’s AD.

De Mol-haat?

Johan begint dan wéér over de Molletjes: “Maar Wilfred: wat ik eigenlijk het meest opvallende vindt – dat is niet dat je hier een heel slechte discussie hebt, dat kan wel eens een keer gebeuren – maar dat het feit dat het over de familie De Mol gaat… De familie De Mol is zó gehaat en ik begrijp niet waarom. Ze zijn rijk en dan ben je altijd een beetje verdacht natuurlijk.”

Wilfred: “Vind je echt dat het daar zo op lijkt?”

Johan: “Nou, iedereen begint erover dat ik de familie De Mol in z’n reet kruip.”

Wilfred: “Maar dat vertel je nou zelf ook.”

Johan: “Ja, als grap. Ik ben er ook verder niet boos om, maar Johnny is een kwajongen die leuke programmaatjes maakt en die doet niemand kwaad. Linda (…) maakt poeslieve verhaaltjes op tv en heeft de pech dat haar man de g**lneef uithangt en dat is nou in onderzoek.”

‘Je bent fanatiek!’

Job: “Nou, poeslieve verhaaltjes? Ze laat een lamp op iemand d’r hoofd vallen.”

Johan: “Ja, onzin! Dat kun je toch niet serieus nemen? En John de Mol maakt entertainment dat aan mij niet besteed is en je kunt niet zeggen dat hij niet succesvol is. Die mensen doen niemand kwaad. Waarom heeft iedereen een hekel aan die familie?”

Wilfred: “Ik denk dat dat wel enigszins meevalt eerlijk gezegd hoor, maar ik merk wel – en ik bedoel: dat is niet flauw bedoeld – dat je bij John en de rest van de familie wel enórm fanatiek bent altijd. Ik heb je zelden zo fanatiek gezien als bij deze situatie.”

Johan: “Ik heb helemaal niets met deze familie. Wij zien John drie keer per jaar als er een gesprek is.”

René grijpt in

Dan grijpt René van der Gijp in bij Johan. “Ja, maar Johan: het is toch over het algemeen zo dat mensen die zeg maar zoals John en Linda bovenmatig presteren, dat mensen het geweldig vinden als die een keer een draai om de oren krijgen. Ik bedoel: dat geldt voor ons ook. (…) Daar doe je niks aan.”

Johan: “Die De Mols zijn bemiddeld, maar het zijn geen patsers en ze doen niemand kwaad. Laat die mensen met rust!”

Wilfred: “Hoge bomen vangen veel wind, Johan. Zo werkt het nou eenmaal en dat geldt voor alles en iedereen.”