Jeroen Pauw schaamde zich rot voor kijkcijfers

Jeroen Pauw schaamde zich in de begintijd van zijn talkshow Pauw rot voor zijn kijkcijfers. Dat onthulde hij vrijdag in De Wereld Draait Door. Pauw scoorde in de begintijd rond de 500.000 kijkers. “Als ik naar de studio moest zag ik al die succesvolle mensen van DWDD na de uitzending buiten staan met glazen wijn en bier. Dan dacht ik: o god, als ze me maar niet zien. Als ik langs liep, was ik bijna bang dat ik bespuwd zou worden, van: daar heb je die loser van dat programma.“

De presentator voelde zich ook nog niet prettig in het programma. “Toen het seizoen begon en het allemaal niet zo lekker ging, voelde ik me vrij beroerd. Toen kreeg ik ook een hoop over me heen. Toen dacht ik: Jezus, wat heb ik allemaal mis gedaan? Waarom is iedereen zo boos?”

Aan de buitenwereld liet Pauw niets merken. “Als je de presentator van het programma bent moet je optimisme en vrolijkheid uitstralen naar de redactie.”

Na anderhalve maand ging het ineens lekkerder, vertelt Pauw. “En later ging het nog beter. Toen we in december klaar waren, dacht ik: het komt wel goed. Dat komt door zaken als hard werken, erin geloven en het loslaten. Het was toch best een lange route.”

De ambitie om elke dag muziek te brengen, is afgeschoten. “Sommige dingen zijn niet verstandig om te doen. Muziek moet je een minuut doen. Als je het langer doet, vinden de mensen het niet leuk. Dat zie je aan de kijkcijfers.”

De afgelopen periode is Pauw losser geworden. “Het heeft niet zozeer met Humberto Tan te maken, maar daar was ik niet zo mee bezig. Wij waren bezig te zoeken wat onze eigen toon was. Na jaren met Witteman hadden we eindelijk onze eigen toon gevonden.”

Inmiddels zit Pauw tegen de 700.000 kijkers aan, maar de NPO 1 wil méér kijkers. “Dat moeten we nog maar zien. Wij proberen een groot publiek te bereiken, maar er zijn ook onderwerpen, waarvan je weet: als we dat doen, gaan er veel mensen weg. Ebola bijvoorbeeld.”

“Er zijn minder kijkers dan slachtoffers als je een ebola-onderwerp hebt. En tóch vind ik het belangrijk om zo’n onderwerp te doen soms. Als je die onderwerpen niet doet, bereik je een groter publiek, maar we hebben ook een opdracht.”