Jelle Brandt Corstius joeg Gijs van Dam bijna de dood in

De hashtag MeToo heeft de wereld veel goeds gebracht, maar brengt ook nadelen met zich mee. Er hoeft tegenwoordig maar iemand naar je te wijzen of je bent door het grote publiek al bestempeld als verkrachter. Het overkwam ook tv-producent Gijs van Dam, die een jaar na de onterechte verkrachtingsbeschuldiging door NPO-presentator Jelle Brandt Corstius langzaam weer opkrabbelt. Van Dam heeft zijn bedrijf zien instorten, maar is er ook bijna zelf aan onderdoor gegaan.

Het is alweer een jaar geleden dat Brandt Corstius in zijn column in Trouw schreef dat hij in het begin van zijn carrière is gedwongen om een man oraal te bevredigen. Niemand wist toen nog dat Brandt Corstius de verkrachting uit zijn dikke duim zoog: Justitie heeft geen enkel bewijs kunnen vinden.

Nu blikt Van Dam in een groot interview met HP/DeTijd, waarvan een deel ook te lezen is op de pagina Privé, terug op de affaire. Hij legt nog één keer uit wat er tientallen jaren geleden is gebeurd: “Het gaat om een jongen van 24 en een van 25, die na dronken worden aan de bar, in bed belanden. Zoals dat iedere dag overal ter wereld gebeurt.”

Noodlot

De tv-maker was altijd een ‘heel vrolijk’ iemand, tot op 21 oktober vorig jaar het noodlot toesloeg. “Ik zat thuis op de bank. Eén minuut over zes op zaterdagavond. (…) Dat moment zal ik nooit vergeten. (…) Ik hoorde een stem uit de hel.”

Het was de adjunct-hoofdredacteur van Trouw. “Hij zei: ‘U wordt beschuldigd van verkrachting in het kader van #Metoo.’ Ik was alleen thuis. Het was alsof m’n hoofd eraf viel. Ik dacht alleen maar: wat?”

De Trouw-adjunct speelde beul en rechter tegelijk, aldus Van Dam. “Hij had al besloten dat ik het had gedaan. Dat het waar was“, zegt hij. “Hij zette me enorm onder druk. Hij had ook een heel vervelende stem. Een nare man.”

Van Dam ontkende direct, maar hij weet hoe de media werkt en dat dit een kantelpunt in zijn leven zou worden. “Het voelde opeens alsof ik van binnen dood was. Alsof alle lucht uit me weggezogen was. Ik wist meteen: dit komt nooit meer goed. Juist omdat het Trouw was, een serieuze krant.”

Naam zong rond

Na een paar uur besloot Van Dam een vriendin te bellen en een advocaat in te schakelen. Hij voelde zich opgejaagd en werd panisch. “Ik dacht: ze hebben een fotograaf in m’n straat gezet. Ik was heel bang“, zegt hij. “Volgens mij heb ik die eerste zaterdagavond zelfs al aan zelfmoord gedacht.”

Uiteindelijk werd de column van Van Dam gepubliceerd. “Ik werd wakker door een sms’je van m’n moeder. Er stond iets op Teletekst. Daar stond het, dat Jelle Brandt Corstius gedrogeerd en verkracht was. Als waarheid. Niemand bedacht dat het weleens niet waar zou kunnen zijn.”

Van Dam wist dat het een kwestie van tijd was voor de media bij hem uit zouden komen. Dat gebeurde ook vrij snel: zo werd hij geappt door een redactrice van DWDD. “Brandt Corstius heeft bij de politie ook verteld dat hij al voor de publicatie in Trouw verschillende mensen in de media heeft gebeld en heeft gezegd dat er een publicatie aankwam en dat het over Gijs van Dam ging.”

Zelfmoord

Tweeënhalve maand lang heeft Van Dam onderdak gezocht bij zijn moeder. “Ze heeft nu nog pillen voor hoge bloeddruk. Ze heeft in het ziekenhuis gelegen, aan de hartbewaking. M’n moeder is er letterlijk ziek van geworden.”

Zijn moeder moest dealen met zijn paniekaanvallen. “Dan sloegen alle stoppen door. Huilen. Dan moest er iemand komen om op te passen. Ik kon niet meer alleen zijn, zo bang was ik.”

Geestelijk was Van Dam er heel erg slecht aan toe. “De psychiater en huisarts belden soms dagelijks op. Hoe gaat het? Wat voor gedachten heb je? Wil je nog leven? Er zijn twee momenten geweest dat ik dacht: ik kom er niet meer uit, ik hou er maar mee op. Omdat ik geen uitweg meer zag.”

Miljoenenschade

Zijn psychiater hield hem op de been en nu probeert hij weer op te krabbelen, maar makkelijk is het niet. Zijn tv-bedrijf is de afgrond in geholpen. “Ik verhuurde mezelf ook nog als freelancer voor moeilijke klussen. Maar ik ben sinds deze zaak nooit meer gebeld.”

“Los van de emotionele schade – ik word nooit meer de oude – heeft het mij m’n bedrijf gekost. Als je het in geld wilt uitdrukken, tonnen, misschien wel miljoenen als het niet meer goed komt.”

Van Dam heeft nu al bijna 100.000 euro uitgegeven aan advocaatkosten. “Volgens Peter Plasman ben ik misschien nog wel vier jaar aan het procederen. Ik probeer intussen verder te gaan met m’n verwoeste leven. Ik kan niet anders.”

Het grote HP/DeTijd-interview met Gijs van Dam, waarin een volledige reconstructie staat van de ellende die hem is overkomen, kunt u lezen via Blendle.

Foto: BNNVARA