NPO-reispresentator Maurice verslaafd aan dure spullen

Maurice Lede geeft het belastinggeld dat hij verdient met zijn reisprogramma’s op de publieke omroep graag uit aan hele dure spullen. Hij vindt het fijn om overal de hoofdprijs voor te betalen. Dat vertelt hij in de Beau Monde. Duurzaamheid staat niet echt hoog in het vaandel bij Lede. Naast de vele milieuvervuilende vliegreizen die hij maakt voor de NPO, is hij zo’n beetje het boegbeeld van de consumptiemaatschappij. “Ik verkwist mijn geld aan alles. Horloges, telefoons, kleren, schoenen.“

Als het maar duur is, aldus Lede. “Ik wil altijd het beste, het tofste en het vetste, dus ik betaal overal de hoofdprijs voor. Ga ik toch een keertje voor minder, dan ruil ik het uiteindelijk alsnog om voor de duurdere variant.”

Heeft hij een voorbeeld? “Laatst had ik een klein modelletje luchtreiniger gekocht, maar dan blijft de gedachte aan die grotere aan me knagen. Zo ging dat ook bij bijvoorbeeld m’n dekbed.”

Lede wijst erop dat hij in zijn jeugd heel erg is verwend. “We liepen altijd rond op de allernieuwste Nike Air Max’jes, hadden de tofste kleding, de leukste gadgets. Ik neem daardoor niet snel genoegen met minder.”

Die opvoeding heeft zijn uitwerking gehad. “Ik word oprecht blij van mooie spullen.”

Vooral aan kleding geeft hij veel uit. “De grootste kostenpost is waarschijnlijk kleding. Ik heb heel veel schoenen, sommige zijn zelfs nog nooit uit de doos gehaald. Vorige week kocht ik Air Jordan Retro 1 High OG, maar die zie ik meer als collector’s items dan als sneakers die ik ga dragen. Ik heb ook veel goede, sterke jassen en andere kleding die prettig is voor op reis. Fjällräven is daarvoor mijn favoriet.”

Ondanks zijn shopwoede houdt Lede nog genoeg geld over voor andere luxedingetjes. “Ik heb een steuntje in de rug nodig om fit te blijven, dus ik geef veel geld uit aan personal training. Naar de schoonheidsspecialiste ga ik niet, maar ik schuif regelmatig aan bij de kapper.”

Tot slot laat Lede weten dat hij het heerlijk vindt dat hij de hele wereld kan ontdekken op kosten van de belastingbetaler. “Het is inmiddels een running gag geworden dat ik op elke mooie plek zeg: ‘Het houdt maar niet op.’ Als ik dat zinnetje uitspreek, dan zie ik mezelf staan op de Chinese Muur, in Scandinavi – sche bossen, bij het diepste meer ter wereld en op de Mongoolse vlaktes.”

Foto: Annemieke van der Togt