Youp van ’t Hek wil Chantal Janzen als muze: ‘Maar ik durf niet!’
Youp van ’t Hek zit Chantal Janzen ongelooflijk te pushen om meer de comédiennekant op te gaan, maar ze durft het niet aan. “Als ik volgend jaar stop, dan kan ik lekker voor je schrijven.”
Het zit er bijna op voor Youp van ’t Hek: hij heeft zijn afscheid al aangekondigd, dus de komende tijd is hij met de laatste dingen bezig. Hij wil straks echter niet de hele dag achter de geraniums gaan zitten en daarom is hij Chantal Janzen nu aan het pushen om zijn muze te worden, maar daar wil ze voorlopig nog niet aan, vertelt ze in de talkshow Open Kaart.
Comédiennekant
We beginnen bij het begin: waarom zou Chantal überhaupt de comédiennekant op moeten? Dat wil ze zelf. “Ik wilde vroeger eigenlijk altijd Toon Hermans worden. Dat was een cabaretier, die had een one-man-show, die stond in het theater. En die vermaakte mensen met liedjes en anekdotes en grappen en iets ontroerends.”
En nu? “Ja, ik dacht: oh, maar dat heb ik nog steeds niet gedaan. Nou, waarom niet? Omdat ik het doodeng vind. En dan kan ik wel roepen dat je niet bang moet zijn en dat ik dat voor heel veel dingen niet ben – ben ik ook voor heel veel dingen niet – maar daarvoor wel, anders had ik het al wel gedaan.”
Lunchen met Youp
Door naar Youp: wat heeft die ermee te maken? “Ik lunch eens in de zoveel tijd met Youp van ’t Hek en dan zegt hij: ‘Ja, als ik stop – ik ga binnenkort stoppen, volgend jaar – dan kan ik lekker voor je schrijven.’ En toen dacht ik: nee, dat kan niet. Want waar jij bent, in je statuur, in het theater, daar ben ik natuurlijk helemaal niet.”
Ook niet qua grappen, vervolgt Chantal. “Want dat is echt wel anders als ik die ga zeggen. En ik wil ook maar aangeven dat mensen in mijn omgeving, die ik daarin heel erg bewonder… Zoals Claudia de Breij of Arjen Lubach… Ja, en toch… Dan is er toch iets in mijn hoofd waarvan ik denk: oh ja, nee… Misschien is die dan te hoog gegrepen of zo.”
Lijdensweg
Is het niet vervullen van die hartewens een lijdensweg voor Chantal? “Ik lijd daar niet onder, maar ik denk altijd wel: dat was wel hetgeen waar je vroeger van dacht: oh, als ik dat toch eens zou kunnen doen. Dus ja, dit is misschien mijn laatste ding wat ik dan nog moet overwinnen of zo. Maar tot nu toe durf ik het nog niet, nee.”
Ze vervolgt: “En in het verleden zei ik dan wel eens van: ja, ik heb het echt heel druk. Ik heb het ook wel druk, maar met televisie of met iets anders. Maar ik denk de echte reden is… Dat komt mede door mensen om me heen die gewoon zeggen: ‘Nee, je bent gewoon bang. Je bent gewoon bang’, want anders had ik het al lang gedaan.”
Bloedneus
Het is een raar soort angst, aldus Chantal. “Want ik ben normaal niet bang voor iets. Ik ben niet bang om te vallen of een keihard op mijn gezicht te gaan en er met een bloedneus uit te komen. Dat is nou eenmaal inherent aan ons vak. Dus ik weet niet wanneer ik het ga durven.”
Ze besluit: “En wat ik ook merk, is dat áls er dan steeds plannen zijn voor theater, dan stoppen ze bij mij als ik de vraag krijg: oké, waar gaan we plannen? Het moeilijke is aan theater, dat je het in moet plannen, want je moet die theaters boeken. Dus dan moet je ver van tevoren plannen. En steeds ga ik dan… Ja, dan vind ik het toch te spannend.”
Zo, wat een verhaal zeg. De samenvatting? Chantal Janzen wil de nieuwe Toon Hermans worden, maar dat durft ze nog niet. Veertien woorden.