Monique des Bouvrie ziet zichzelf niet als een soort Rachel Hazes

Monique des Bouvrie begrijpt er geen sikkepit van dat critici haar opeens vergelijken met erfenisschranser Rachel Hazes. “Hoe bedoelen ze dat? Ik kan mezelf daar helemaal niet in vinden.”

Wie dacht dat de Hazesjes de enigen zijn met erfenisgedoe, heeft de met elkaar overhoop liggende nabestaanden van Jan des Bouvrie nog niet met elkaar zien bekvechten. Wát een wespennest. De twee oudste nakomelingen van Jan hebben zijn weduwe Monique des Bouvrie voor de rechter gedaagd. Zij zou die hele erfenis gewoon opsouperen.

Rachel de Bouvrie

Hebben we hier te maken met de Rachel Hazes van de interieurwereld? Nou, laat het haar niet horen. “O, dat heb ik niet gelezen. Ik lees dat soort dingen allemaal niet”, reageert ze in de Weekend. “Maar hoe bedoelen ze dat? Want ik kan mezelf daar niet in vinden.”

Ze vervolgt: “Weet je wat het jammere is, mensen denken alles te weten, zoals in dit geval hoe die hele erfenis in elkaar steekt. Alleen, ze weten dat dus niet. Ik wil er verder ook niet over uitweiden of in de media gaan moddervechten, want ik vind dat dit binnenskamers moet blijven. Het zal wel. Ik weet hoe het zit!”

Waarom Natasja?

Monique haalt net als Rachel ook hele rare fratsen uit. Die sleurt nou ook Natasja Froger mee in al haar narigheid. De vrouw met het eeuwige bezorgde gezicht is namelijk meegegaan naar de rechtszaak over de erfeniskwestie, terwijl dat gewoon een privékwestie is. En daar is de oudste dochter van Jan, Nicole, dus echt behoorlijk pissig over.

Waarom moest Natasja mee dan? Monique: “Omdat Natas een heel goede vriendin van me is, al heel lang. Vriendinnen zijn er om je te steunen, op allerlei momenten. Ze helpt me altijd. Ik heb een aantal heel goede vriendinnen die er in goede en slechte tijden zijn, en daar is zij er één van.”

Heel narrig

Die Monique lijkt zo lief en leuk, maar ze staat behoorlijk vurig in deze kwestie. Op haar werk kan ze ook heel naar zijn, geeft ze toe. “Ik kan dan heel narrig worden. Maar dat is normaal, want ik zit dan in een proces en ik wil naar het perfecte.”

Ze besluit: “Ik ben dan kort en bondig. Het moet snel. Ik kan heel erg ‘bam, bam, bam’ doen.”