Rob van Someren huilt op tv, sidekick rent met zakdoek uit publiek

Radio 10-dj Rob van Someren is waanzinnig emotioneel geworden tijdens een optreden in de talkshow Renze op Zondag. Zijn sidekick kwam onmiddellijk uit het publiek gerend met een zakdoek.

Rob van Someren was gisterenavond te gast in de talkshow van Renze Klamer omdat hij een radioprijs heeft gewonnen. De Radio 10-dj blikte aan tafel onder meer terug op een emotioneel moment uit zijn radioshow, namelijk toen hij stilstond bij zijn schoonvader die de dag erna zou komen te overlijden. Hij draaide speciaal voor hem een liedje.

Bijzonder moment

Het was geen makkelijke radio-uitzending voor Rob. Hij schoot vol en kwam niet meer uit zijn woorden. “Het geeft niets, Rob. Ik denk dat iedereen het snapt, dat het echt verschrikkelijk is om dit te moeten draaien en tegelijkertijd ook heel mooi”, sprak een van zijn sidekicks.

Het lukte Rob uiteindelijk toch om het nummer, een speciale uitvoering van Hotel California, aan te kondigen. “Ik wil het wel voor hem doen. Ik zal je ongelooflijk missen, Dick. Succes morgen.”

Rob schiet vol

Rob vertelt aan tafel bij Renze dat zijn schoonvader er zelf voor koos om uit het leven te stappen. “Sorry hoor, maar ik was een programma aan het doen en dit was de avond voordat hij zou sterven. Ik vind – en dat meen ik oprecht – dat we met euthanasie, de kans om waardig uit het leven te stappen, een stukje beschaving hebben gewonnen.”

Hij raakt emotioneel: “Alzheimer is een sluipmoordenaar en Dick was heel duidelijk. Die heeft gezegd: tot hier en niet verder, ik heb een mooi leven gehad. Hè…”

Rennende sidekick

Gastheer Renze merkt dat Rob door emoties overmand wordt: “Neem je tijd. Neem even een slokkie…”

Rob: “Ik doe er wel twee.”

Dan komt sidekick Lex Landeweerd uit het publiek gesneld met een papieren zakdoek. Renze: “Kijk, dat is nou een topteam. Je krijgt even een tissue uitgereikt. Dat is een fijn team, dat zie je dan meteen.”

Twijfels

Rob geeft toe dat hij nog wel twijfels had om zoiets persoonlijks op de radio te delen. “Ik had echt mijn twijfels: had ik dit wel moeten doen? Maar toen Dick op de dag van zijn overlijden ’s morgens tegen mijn schoonmoeder Annie zei: ‘Ik wil nog één keer naar dat stukkie van Rob luisteren.’ Toen wist ik dat ik het wel goed gedaan had.”

“Ik dacht: ik kan nu nog een liedje voor hem draaien en ik weet zeker dat hij het nu nog kan horen.”

Fragment

Rob bij Renze: