Borsato-bestie Anouk Smulders maakt vermeend slachtoffer verdacht
Anouk Smulders heeft gisteren aan de desk van Shownieuws flink haar best gedaan om het vermeende slachtoffer van Marco Borsato verdacht te maken. “Je gaat dan toch gelijk naar de politie?!”
Het zou ondenkbaar zijn dat een politiek verslaggever als Floor Bremer elk weekend gezellig bij de Kaagjes of de Klavertjes op de koffie zou gaan, om vervolgens avond aan avond zogenaamd onafhankelijke journalistiek te bedrijven op televisie. Bij de ‘showbizzjournalistiek’ ligt dat heel anders: daar kan het allemaal, zónder blikken of blozen.
Borsato-bestie Anouk
Een programma als Shownieuws heeft er bijvoorbeeld totaal geen moeite mee om Borsato-bestie Anouk Smulders een half uur lang leeg te laten lopen over de aangifte tegen Marco Borsato, zónder haar persoonlijke band met de familie te benoemen. En dat terwijl de kijkers van Shownieuws gisteren dachten dat ze daar als ‘onafhankelijk deskundige’ zat.
Anouk had duidelijk een dubbele agenda aan de desk van Shownieuws. Ze had net een slaapfeestje met Leontine Borsato achter de rug toen Marco vorige week voor het eerst met een reactie kwam op de beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag. En nu er een aangifte ligt tegen de zanger, vecht ze als een leeuw voor de Borsatootjes.
Mediabom
Het is een schande wat er momenteel gaande is, vindt Anouk. “Er ging een soort mediabom af en ik zat toevallig met vijf vrouwen aan tafel en de discussie ontstaat dan ook gelijk, terwijl we van beide partijen nog niet hebben gehoord hoe, wat, waar.”
Dan begint de verdachtmaking: “De vraag die eigenlijk de hele middag door mijn hoofd heeft gespookt: als moeder zijnde, als dit jouw kind overkomt, waarom praat je dan eerst met een krant en daarna pas met de politie?”
En even later na een item: “Ik weet dat we het er net over hebben gehad, maar ik spreek even als moeder zijnde: als dit met mijn kind zou gebeuren, dan sta ik bij wijze van spreken binnen een paar uur bij de politie. Wat maakt dat je zo lang wacht en dat je eerst met een andere partij praat dan de politie? Dat is toch het eerste wat je doet?”
En maar roepen dat ze dit ‘als moeder zijnde’ afvraagt. Nee, dit rookgordijn werpt ze op als Borsato-bestie zijnde.
‘We moeten uitkijken!’
De gevallen strafpleiter Bram Moszkowicz, die in Shownieuws nog steeds advocaat wordt genoemd, daarop: “Ik vind het niet alleen als moeder, maar ook als mens een zeer intelligente opmerking van je.”
Albert Verlinde is de enige die ergens voelde dat dit niet helemaal zuiver was richting de kijker, maar hij sprak dat toch niet helemaal uit. “Nou is het wel, toch even voor die moeder opkomend… Ik denk dat we moeten uitkijken…”
Anouk geagiteerd: “Het is ook een vraag!”
Albert: “Nee, weet ik, maar wat ik ook wil zeggen: de afgelopen tijd is de indruk gewekt alsof wij van de entertainmentwereld bij voorbaat een Marco Borsato in bescherming nemen of Leontine of het gezin. Dat is het niet. Dat suggereer je ook niet met je vraag (wel, red.), maar ik denk dat het belangrijk is om aan te geven dat die moeder dus beweert dat ze dat dagboek gezien heeft en erachter kwam dat het een aantal jaren gespeeld heeft.”
Direct actie
Na het lezen van dat dagboek is de moeder wel degelijk direct in actie gekomen, benadrukt Albert. “Ze schrok van die teksten en daarmee is ze direct naar Marco toegegaan. Dus wat jij net zei van: ‘Waarom doe je niet meteen wat?’, dat hééft ze gedaan. Als je heel goed naar John van den Heuvel luistert (…) dan zegt hij dat er hard bewijs is. Dat het niet alleen haar verhaal is, maar er ook echt bewijs is.”
Anouk vindt de werkwijze van het vermeende slachtoffer maar verdacht. “Het voelt als een soort van stappenplan. Die aangifte komt redelijk laat, nu volgt die reactie van: ik weet iets maar ik mag het nog niet zeggen, en in mijn ogen wordt er ook nog een soort van oproep gedaan, van: zijn er nog andere vrouwen die een zelfde ervaring hebben?”
Die oproep heeft effect, want er zijn al twee andere dames opgestaan. Slinks, denkt Anouk: “Mijn gevoel daarbij is: weet je dat dan al? Was dat al zo toen je die oproep deed?”
Anouk in bres voor Leontine
Bram: “Wat je hier ziet is dat erover gepraat wordt, en dat bedoelt Anouk, voor het eerst met de media en niet met de politie. Wat je in de praktijk ziet – wat ik altijd heb meegemaakt – is dat zo’n meisje misschien wel acht jaar niets zegt, maar als ze dan gaat praten, dan praat ze met de politie en niet met de krant. In zoverre heb jij een goed punt.”
Anouk: “Dat bedoel ik. Daarbij is er voor mij – en ik denk voor ons allemaal: we hebben het steeds over de moeder, maar er is ook nog een moeder aan de andere kant en die heeft ook drie kinderen met Marco. Leontine. Ik sta er ook met een moedergevoel in en dat is heel anders dan een juridisch standpunt.”
Dat Anouk zichzelf met haar relaas volstrekt ongeloofwaardig maakt als onafhankelijk deskundige is tot daaraan toe, maar dat Shownieuws voor de zoveelste keer zwijgt over de dubbele petten van zijn deskundigen is journalistiek gezien gewoon lachwekkend.
Angst voor aangifte
Het is evident dat Anouk, de vrouw van paparazzo Edwin Smulders, keihard bezig is om het vermeende slachtoffer van Marco verdacht te maken. Het is immers algemene kennis dat slachtoffers in zedenzaken altijd de grootst mogelijke moeite hebben om naar buiten treden. En dat weet Anouk natuurlijk hartstikke goed.
Journalist Mick van Wely bij Beau over de angst van het slachtoffer: “Zij wist: als ik hier iets mee ga doen, dan kost dat mijn moeder haar baan, en ‘ik heb dan eindelijk weer een soort van vader, maar die is dan ook weg’. Zij zat klem, een soort afhankelijkheidspositie die je vaker ziet bij zedenmisdrijven.”
Over de streep
Júist die media-aandacht heeft haar over de streep getrokken. “Ze durfde er in het begin niet mee naar buiten, kijkend naar wat de consequenties zouden zijn. Wat ze ook zegt: nu zij die verhalen hoorde en ook hoorde dat er mogelijk andere slachtoffers zijn, dacht ze: ik ga hier nu wel mee naar buiten.”
Een goede zaak, vindt Beau van Erven Dorens: “Ze doet het niet alleen voor zichzelf. Ze denkt hiermee misschien ook anderen over de streep te kunnen trekken die met een verschrikkelijk geheim rondlopen. Volgens mij wordt maar een heel klein percentage van alle misbruik gemeld, laat staan dat er maar een heel klein percentage van dat percentage weer bij een politieagent terechtkomt en voor de rechter komt.”
Een heel klein percentage van een heel klein percentage. Ah, dat klinkt ook als het aantal onafhankelijke deskundigen aan de desk van Shownieuws.