Hugo de Jonge tegen Eva Jinek: ‘Ja, ja, rustig maar’

Hugo de Jonge ergerde zich woensdagavond lichtelijk aan de aanhoudende kritische vragen van Eva Jinek over de trage uitrol van het coronavaccinatieprogramma in ons land. Dat was te zien op RTL 4.

Zorgminister Hugo de Jonge heeft toegegeven dat de trage uitrol van de coronavaccinaties in ons land aan hem te wijten is en Eva Jinek ondervroeg hem daar kritisch over. De zorgminister ergert zich enigszins aan de aanhoudende kritiek, omdat hij ‘wel eens het idee heeft dat wel eens wordt onderschat hoe complex het is’.

Zeuren

Hugo vindt dat hij uiteindelijk een prestatie van formaat heeft neergezet. “Ik moet natuurlijk altijd gewoon verantwoording afleggen in de Kamer en dat doe ik ook, maar uiteindelijk doe ik het niet voor de Kamer, maar doe ik het voor Senna en voor de mensen voor wie Senna zorgt. Dat vind ik belangrijk om voor ogen te houden en daarom is vandaag een waanzinnig mooie dag. Er zijn 6.000 prikken gezet vandaag, hè?”

Eva: “Zeker, dat is fantastisch. Heel Nederland is daar blij mee. We zitten altijd te zeuren dat we willen dat politici hun fouten erkennen en dan gebeurt het en is het nog niet goed. Natuurlijk: het gaat nu natuurlijk niet om vingerwijzen en de schuldvraag, het gaat nu eigenlijk alleen maar om de functionaliteit van de fout maken.”

Kritische vragen

Vervolgens vuurde Eva een aantal kritische vragen op hem af: “Hebben we er iets van geleerd en verandert dat het toekomstige pad? Dus als er geen maximale wendbaarheid was door een verkeerde inschatting – kan gebeuren, helemaal prima – is het dan nu zo (…) dat er perfecte draaiboeken liggen voor elk mogelijk vaccin dat komt? Is dat zo, heeft u die fout hersteld?”

Hugo vervolgens: “Ja, we hebben die maximale wendbaarheid ingebouwd omdat we verschillende uitvoerders voor verschillende groepen hebben klaarstaan.”

Eva: “Dat op maat gemaakte wat nodig is voor al die vaccins is nu gelukt? Al die draaiboeken zijn er?”

Hugo: “Jazeker.”

‘Ja, ja, rustig maar!’

Eva: “U gaat niet over twee maanden zeggen: ‘Ik had toch meer wendbaarheid moeten hebben?’”

Hugo: “Ik ga zeker niet zeggen dat er nooit meer foute inschattingen zullen volgen of dat er nooit meer een probleem ontstaat in de uitvoering. Kijk even in de landen om ons heen. Je zult in ieder Europees land bij deze complexe operatie…”

Eva: “Natuurlijk, maar we zijn niet een ieder ander land, we zijn het laatste EU-land dat begint, dus we stellen een kritische vraag over het feit dat er een fout is gemaakt bij de inschatting. Is dat nu opgelost? Zijn alle draaiboeken er? Is de maximale wendbaarheid gegarandeerd voor de toekomst? Dat is een ja of nee-vraag.”

Hugo vond de houding van Eva wel heel erg agressief. “Ja, ja, rustig maar”, zei hij.

‘Ik wil het weten!’

Eva liet zich niet afwimpelen: “Nee, ik wil het graag weten!”

Hugo: “Wat ik blijf zeggen is dat we zullen blijven bijschakelen op het laatste moment en wat ik blijf zeggen ook: dit is een complexe crisis, er zullen fouten gemaakt blijven worden en de enige manier om geen fouten te maken is geen verantwoordelijkheid te willen nemen. Dat is niet de keuze die ik maak.”

Fragment

Het fragment: