René van der Gijp: ‘Suzan & Freek werken nu op mijn lachspieren!’
René van der Gijp voelde aanvankelijk veel ontroering bij het nieuws over Suzan & Freek en zijn fatale kankerdiagnose, maar inmiddels staat hij er anders in. “Het werkt op mijn lachspieren.”

Het zorgde voor een nationale schok: het nieuws dat Freek Rikkerink (32) van het duo Suzan & Freek vroegtijdig zal komen te overlijden vanwege uitgezaaide longkanker. De twee hebben zichzelf herpakt en zijn toch weer gaan optreden in festivals door het land, waar ze met veel gejuich onthaald worden. Freek spreekt de mensen dan ook steeds even toe.
Lachspieren
René van der Gijp begint daar echter ongemakkelijk van te worden. “Weet je waar ik me dit weekend… Kijk, ik vind: op een gegeven moment ben ik ontroerd en op een gegeven moment ontroert het me nog maar een beetje en dan op een gegeven moment gaat het op m’n lachspieren werken, weet je. Heb jij dat ook? Dat heb ik bij Suzan & Freek.”
Hij vervolgt in de podcast KieftJansenEgmondGijp: “Ik vind het hartstikke aandoenlijk allemaal wat er gebeurt. Kijk, die man is ziek. Dat zijn er meer, hè, er zijn er meer ziek, daar is hij niet de enige in. Maar ik vind het dan heel aandoenlijk dat we opeens aan de lippen van Freek hangen, die dan bijvoorbeeld zegt: ‘Zeg je baan op!’”
‘Zeg je baan op’
Freek riep het publiek van een festival in Heerlen op om meer te genieten van het leven: “Niemand weet wat morgen brengt. Dus ga op reis, zeg die baan op en laat diegene waar je van houdt, weten ‘ik hou van jou’.”
Een rare uitspraak, vindt René het. Je baan opzeggen klinkt leuk op een festivalweide, totdat je bij de kassa van Albert Heijn staat. “Dan denk ik: ja, er zijn ook mensen die drie jaar bezig zijn om een baan te krijgen, die hebben hem eindelijk en die horen dan Freek hahahahahahah…”
Sneer aan Patty
Er wordt volgens René te emotioneel over gedaan. “Weet je wat ik zo leuk vind? Kijk, ik begrijp dat daar meisjes van 14 in het publiek staan die met tranen in hun ogen staan. Dat begrijp ik. Maar ik begrijp niet dat volwassen mensen als Patty Brard en Ronald Molendijk aan zo’n tafel ook gaan zeggen van: ‘Zo zie je maar dat het leven in één keer…’”
“Maar weet je, we weten toch allemaal vanaf dat we heel jong waren dat we allemaal eindigen met een steen boven ons hoofd? Dat wetende kun je alles in perspectief zetten wat je meemaakt.”
Melodrama
Zelf probeert René ook alles in perspectief te plaatsen. “Of je nou 380 duizend boekjes verkoopt… Er zijn er ook die er 30 miljoen hebben verkocht…”
Je moet dus niet zo melodramatisch doen, besluit hij. “Dan denk ik bij mezelf: die kinderen snap ik wel bij Suzan & Freek, maar ik moet wel lachen als die Patty Brard gaat roepen van: ‘Er is nog wel meer in het leven.’”