Rommeltje bij BNNVARA: ook Paul de Leeuw geeft wangedrag toe

BNNVARA-ster Paul de Leeuw erkent dat hij weleens te ver is gegaan achter de schermen van tv-programma’s. “Ja, je gaat over de grens soms, ja. Daar moet je inderdaad in gecorrigeerd worden.”

Een behoorlijk ongelukkige timing voor Paul de Leeuw: hij gaf gisteren in het vooraf opgenomen programma Boerderij Van Dorst aan dat ook híj weleens over de grens is gegaan op de studiovloer. En dat dus vlak na het losbreken van de rel over het wangedrag van zijn BNNVARA-collega Matthijs van Nieuwkerk. “Ja, je gaat over de grens soms, ja.”

Irritant en naar

Presentator Raven van Dorst vraagt Paul op een gegeven moment of hij weleens boos wordt op de studiovloer. Hij reageert: “Naarmate je ouder wordt is het ook veel minder, maar er zullen ongetwijfeld mensen die dit zien zeggen: ‘Hij was zo irritant en naar.’ Maar ja… Ja, ik kan wel naar zijn. Natuurlijk, jazeker. Dat is nu veel minder. Veel minder.”

Hij vervolgt: “Je streeft naar het perfecte of het ultieme en dan neem je iedereen mee in je enthousiasme. Voordat ik opging was ik altijd een beetje aan het pesten met iedereen. Niet naar, maar gewoon om mezelf scherp te krijgen. Het vervelende jongetje was ik dan. Op het moment dat ik het toneel opkwam was ik dan die leuke presentator.”

‘Dat kan niet meer’

Medegast Simone Weimans, bekend van het NOS Journaal, streng: “Maar ja, dat kan echt niet meer. Tenminste, dat hele vervelende. Je wordt er gewoon op aangesproken en je wordt ter verantwoording geroepen.”

Paul verdedigend: “Maar het was gewoon meer flauw. Gewoon flauw. Om je te scherpen.”

Raven: “Kon dat intimiderend zijn voor mensen, denk je?”

Paul: “Ik denk dat ik sowieso intimiderend kan overkomen, omdat ik natuurlijk veel ben en veel praat en altijd toch het hoogste woord voer. En dominant ben.”

Te ver gegaan

Raven: “Is het weleens te ver gegaan dat opnaaien van jou?”

Paul: “Jazeker.”

Raven: “Het is natuurlijk best wel een hot topic nu. Of tenminste, hot topic, er gaat best wel een soort bezem door Hilversum heen met allemaal toxische situaties die aangekaart worden.”

Simone: “Het doet pijn, maar ik denk dat het wel belangrijk is en goed is om even gewoon dat iedereen weer redelijk gelijkwaardig is en redelijk weer op een normale manier met elkaar omgaan. De verhalen die je soms hoort: mensen kunnen te ver gaan dat het niet meer oké is.”

‘Herken jij dat?’

Raven: “Hoe komt het dat mensen zich zo voelen dat ze er ver in kunnen gaan?”

Simone: “Ik denk dat als je niet wordt gecorrigeerd en je bent een ster en je gaat maar door en je denkt dat alles kan… Als niemand dan zegt ‘doe even normaal’, dan wordt het gewoon je bestaan. Dan creëer je gewoon een soort monster en dan gaat het over de grens.”

Paul begint steeds ongemakkelijker te kijken. Raven: “Herken jij dat?”

Toxische manier

Paul: “Ja, je gaat over de grens soms, ja. Daar moet je inderdaad in gecorrigeerd worden. Ik denk wel dat de gelijkheid er soms ook voor kan zorgen dat het vlak wordt. Soms heb je ook wel even temperament nodig om het weer even scherp te krijgen.

Simone: “Maar het moet uiteindelijk wel met respect, weet je. Het is niet nodig om mensen denigrerend te benaderen. Dat is nergens voor nodig. Je kunt ook heel perfectionistisch zijn en een mooi doel bereiken zonder dat het op zo’n toxische manier gaat.”