Catherine Keyl schaamt zich dood Nederlander te zijn
Catherine Keyl durft in het buitenland bijna niet meer te zeggen dat ze een Nederlander is. De postbezorging is echt totaal niet op orde in dit land, briest ze in haar column in de Vrouw.
© NPO Catherine, die gisteren nog in Op1 zat om te vertellen over haar nieuwe boek Oorlogsvader, wijdt haar nieuwste column in de Vrouw aan de postbezorging in ons mooie Nederland. Haar uitgeverij zond Catherine onlangs een stapel van haar nieuwe boeken toe, maar die kwam maar niet aan.
Track & trace-horror
Het leverde Catherine een behoorlijk ongemakkelijk moment op. Omdat ze toch graag haar nieuwe boek wilde hebben en er ook eentje aan een vriendin wilde geven, besloot ze op afspraak naar de boekhandel te gaan. “Moet je nou je eigen boek rondbrengen?”, vroeg de verkoopster haar verbaasd. Een vervelend moment voor Catherine.
Uiteindelijk kwamen de boeken pas ruim een week later aan, terwijl de zending gewoon uit Meppel kwam. “Als ik bij kennissen m’n beklag doe, blijk ik niet te mogen klagen. Eén vriendin wacht al sinds kerst op een jurk. Nooit aangekomen, wel nog onderweg volgens de track & trace.”
PostNL aan schandpaal
Echt schandalig allemaal. Eigenlijk kan dit zo ook niet langer. Catherine noemt dan ook namen en rugnummers. “Even, om misverstanden te voorkomen: dit gaat over PostNL, DHL en FedEx.”
Vervolgens somt Catherine nóg meer narigheid op die ze met deze bedrijven heeft gehad. Er is volgens haar ‘aardig wat mis’ bij die ogranisaties. “Ik hoorde dat een hele container met kerst was blijven staan, ongelost. Zit waarschijnlijk de jurk van m’n vriendin in.”
Nederlanderschaamte
Al met al heeft Catherine nu spontaan oikofobie opgelopen. “Langzamerhand durf ik nergens meer hardop te zeggen dat ik Nederlands ben: een bende bij de belasting, de politie, de inentingen, de testen, de scholen en ja, nu ook nog bij de post.”
De hele column van Catherine kunt u hier lezen. Haar optreden gisteren bij Op1:
Laden ...
