Moeder Yves Berendse voelt zich verwaarloosd: ‘Het is verstikkend’
De moeder van Yves Berendse voelt zich een beetje het slachtoffer van zijn enorme succes. Deze mevrouw Sanne ziet hem namelijk nauwelijks nog. “Ik heb hem in zijn jeugd verstikt met mijn angst.”

Yves Berendse zet geen stap buiten de deur zonder zijn vader, omdat hij tevens zijn tourmanager is. Waar de zanger ook heen gaat — of dat nou 538 Koningsdag is of de studio van Eva Jinek — zijn pa is er altijd bij. Maar mama? Die mag sinds zijn enorme succes thuisblijven, omdat de 31-jarige zanger zich anders niet serieus genomen voelt.
Overbezorgd
Juist daar heeft Sanne moeite mee, vooral omdat ze Yves altijd zo dichtbij zich heeft gehouden. “Ze is óverbezorgd. Altijd al geweest. Ik mocht niet eens naar de middelbare school waar ik graag naartoe wilde, omdat ik dan een gevaarlijke drukke weg over moest steken. Mijn moeder stak er een stokje voor”, zegt hij in de Libelle.
“Wanneer ze vroeger een ambulance hoorde en wist dat ik onderweg was, belde ze meteen. Ik leerde mezelf aan om haar meteen terug te bellen als ik zag dat ze had gebeld, want ik wist hoe ongerust ze was. Terwijl: zo erg was ik helemaal niet in die tijd. Ja, ik kwam weleens met uitgaan in een opstootje terecht, maar dat was het ook wel.”
Doorslaan
Die gekkigheid heeft Sanne nog steeds. Zij vindt dan juist dat Yves doorslaat. “Ja. Hij slaat daar soms in door en is dan té aardig tegen anderen. Komt hij een ruimte in en gaat-ie iedereen netjes handen en kussen geven. Dan denk ik: doe dat nou niet, jongen, straks krijg je griep!”
Zucht. Na het beklag van haar zoon beseft ze: “Als ik het zo hoor, is het best erg hè? Maar hij is ook mijn enige kind. Ik heb hem door mijn bezorgdheid behoorlijk beperkt, dat is natuurlijk niet oké. Ik heb hem verstikt met mijn angst, maar ik kon het niet helpen. Ik ben altijd zo bang geweest dat hem iets ergs overkwam, vanaf het moment dat hij werd geboren.”
Loslaten
Hoe dan ook: met zo’n moeder kun je natuurlijk niet het hele land door. En dus is die Sanne thuis achter de wijn gezet. “Het is voor mij ook wel raar, vooral omdat we altijd alles samen deden en besloten. Tot het moment dat hij mij echt ‘voorbij’ ging. Dat vond ik wel moeilijk”, zegt ze.
Yves: “Op een bepaald moment kon ik niet anders, ik moest professionaliseren. Dan kun je niet meer met je vader én je moeder overal aan komen zetten. Ik heb een manager in de arm genomen die ook mijn boekingen doet “
Verwaarloosd
En de arme moeder van Yves? Die voelt zich verwaarloosd. “Zat ik daar opeens avond aan avond op de bank in mijn eentje, want hij was ook het huis uit. En mijn man ging altijd met hem mee. Ik heb Yves altijd vooropgesteld in mijn leven, dus ik moest even schakelen. Maar ik bedacht toen: ik heb nu tijd om meer voor mezelf te doen.”
Wennen doet het nooit. “We appen meerdere keren op een dag en als ik hem bel en ik krijg hem niet te pakken, belt hij altijd meteen terug. Maar we zien elkaar soms twee weken helemaal niet en dat vind ik veel te lang.”
Jaloers
Met een bezorgde moeder op de bank en een zingende vader op de passagiersstoel: de situatie is complex voor Yves. Helemaal nu de een ook nog jaloers is op de ander.
Mama Berendse besluit: “Ja, dan is hij wel elke dag met mijn man onderweg, soms wel anderhalf uur en sturen ze filmpjes waarop ze samen zingen in de auto. Heel soms knaagt dat en denk ik: wat jammer dat ík hem zo weinig zie.”