Roxeanne Hazes dreigt: ‘Vraag over Rachel is grensoverschrijdend’
Roxeanne Hazes dreigt journalisten dat ze het als ‘grensoverschrijdend’ zal bestempelen zodra ze een vraag over Rachel Hazes krijgt. “Ja, als iemand dat alsnog aankaart, dan zie ik dat zo.”

Waar haar broer André Hazes jr. een open boek is — je kunt hem gewoon vragen naar het gedoe met zijn moeder Rachel Hazes en hij geeft daar ook antwoord op — is Roxeanne Hazes buitengewoon strikt. Ze wil in de media echt he-le-maal niets zeggen over de familievete en dat is toch wel lastig; het is immers een van de populairste nieuwsitems in het land.
Restricties
Als Roxeanne ergens in de media opduikt, dan legt ze voorafgaand aan zo’n optreden restricties op. “Ik zeg nooit iets over de dingen die in mijn leven spelen en maak voorafgaand aan interviews altijd de afspraak dat ik niet over familiezaken praat, omdat het bepaalt hoe ik me de week erna voel”, zegt ze in de Grazia.
Als een journalist dan tóch een vraag stelt, dan kwalificeert ze dat naar eigen zeggen als ‘grensoverschrijdend’. En dat is tegenwoordig een levensgevaarlijk toverwoord dat in de mediawereld zomaar kan leiden tot ontslag op staande voet.
Grensoverschrijdend
Roxeanne dreigt er echter toch mee. “We hebben het de afgelopen jaren in de media vaak over grensoverschrijdend gedrag gehad. Voor mij is het grensoverschrijdend dat iemand het onderwerp dan toch aankaart onder het mom van: ‘Ja, maar we moeten het hier wel even over hebben.'”
“Van wie moet dat? De kijkers zijn het helemaal zat, hoor. Waarom zou ik het in de vier minuten tijd die ik krijg aan een talkshowtafel over mijn familie gaan hebben, terwijl ik keihard heb gewerkt aan een nieuw album. Ik kom daar om over mijn muziek te praten, niet om clickbait te worden op een of ander showbizzkanaal.”
Probleem
Het is echter júist die ‘clickbait’ waardoor de showmedia zo groot zijn en dus een interessant podium bieden voor Roxeanne om haar muziek te promoten. Als de showmedia alleen maar bestonden uit artikeltjes over BN’ers en hun nieuwe cd, dan is er natuurlijk geen hond meer die meeleest. Uiteindelijk is het wel een beetje geven en nemen.
En in de liedjes van Rox zit toch ook vaak genoeg een boodschap, zij het een cryptische? “Klopt, ik denk ook dat ik een heel open mens ben, alleen probeer ik dingen wel chic te houden. Ik ga er altijd van uit dat mijn kind verhalen in de media later kan teruglezen en ik wil niet dat hij dan dingen ziet waarvan ik denk: dat had ik beter niet kunnen zeggen.”