WNL-gezicht Rick Nieman: ‘Ik heb een hekel aan slachtofferschap’
WNL-mastodont Rick Nieman zorgt al het hele jaar voor onbegrip op de werkvloer, omdat hij de op non-actief gezette baas Bert Huisjes zo de hand boven het hoofd. Verklapt hij nu waarom?

Bert Huisjes heeft zich als WNL-baas ontegenzeggelijk misdragen op de werkvloer. Eén van de ergste voorbeelden kwam van oud-presentatrice Roos Moggré, die te maken had met zwangerschapsdiscriminatie door Bert. Ze werd na haar bevalling niet meer ingeroosterd, want: “Als jouw kind ehhh zwaar gehandicapt is, is het voor mij ook een soort risico.”
Laffe eikel
Nog altijd zorgt de naam van Bert voor knikkende knieën op de redactievloer, onthulde WNL-gezicht Thomas van Groningen onlangs. “Hij zag daar echt mensen huilen en beven. Talloze trillende handen. Hij zegt ook: ‘Er is een grote groep mensen voor wie het echt gewoon een harde nee is dat Bert Huisjes terugkeert in dat bestuur.’”
Maar WNL-mastodonten Rick Nieman en Sven Kockelmann? Die houden gewoon hun mond over Bert. Zelfs als ze er expliciet naar gevraagd worden. Rick is daardoor zelfs een ‘laffe eikel‘ genoemd.
Slachtofferschap
Wat zit er achter die rare houding van Rick? Hij lijkt een tipje van de sluier op te lichten in zijn nieuwste column voor MAX Magazine, de tv-gids van Berts beschermheer Jan Slagter. “Ik heb een aversie tegen slachtofferschap: je hebt ook een eigen verantwoordelijkheid”, zegt hij daarin.
Rick heeft het in die column niet over de misstanden bij WNL, maar over de Amerikaanse cultuur en wat hem daarin aantrekt. De timing van zijn uitspraak is echter wel opvallend: vindt hij dat al die WNL-collega’s zich ook wentelen in slachtofferschap en hun eigen verantwoordelijkheid moeten pakken?
Ander mens
Door het wonen in Amerika heeft Rick geleerd om in zijn eigen kracht te staan, legt hij uit. “Ik geloof in kansen pakken, je best doen en dingen aangaan die op je pad komen.”
Rick vindt dat er in Nederland te veel wordt gezeurd. “We doen té veel aan doemdenken. Ondanks alle negatieve verhalen in de media over het huidige Amerika ervaar ik nog steeds de positiviteit van dat land. Als ik nu jong was, zou ik er weer heen gaan.”