Bizar: enorme angstcultuur achter schermen GTST

Goede Tijden Slechte Tijden is al een tijdje in het nieuws vanwege de treurige verhaallijnen en de nog ernstigere kijkcijfers: de soapserie is nu twee weken terug van zijn zomerstop en de kijkcijfers zijn lager dan ooit. In de eerste week keken er gemiddeld 660.000 mensen, in de tweede week 614.000. Inmiddels is het zelfs zo erg dat Lingo op SBS 6 af en toe méér kijkers trekt. Is de serie nog te redden? Het lijkt er niet op, want achter de schermen blijkt het één grote toestand te zijn.

De Nieuwe Revu heeft een artikel geschreven met de kop ‘De tijd van onbezorgdheid is voorbij’ (overigens al anderhalve week geleden, maar er was heel veel Angela de Jong-nieuws), en daaruit blijkt dat er een ware angstcultuur heerst bij EndemolShine’s GTST. Ralph Schippers, die van 2011 tot 2018 dialoogschrijver was, doet een boekje open.

Wie het hele schokkende verhaal wil lezen kan terecht bij Blendle, maar in een notendop komt het op het volgende neer: de dialoogschrijvers van GTST gaan elke vrijdag – als ze hun script inleveren – door een hel. “Ik vond dat altijd het ergste moment van de week.”

Bij GTST blijken ze niet zo van het stimuleren en de opbouwende kritiek te zijn, want schrijvers krijgen steevast neerbuigende rapportjes. “Het voelt alsof je weer op de lagere school zit. Wat voor ellende zal ik dit keer over me uitgestort krijgen?”

Een anonieme schrijver zegt het volgende: “Je wilt niet weten hoe ongelooflijk onbeschoft je behandeld wordt door de eindredactie. In je gezicht poeslief doen en dan achter je rug aan de projectleiding melden dat ze weer heel veel werk aan je script hadden.”

En weer een ander: “Je wordt bij GTST beloond als je iemand verklikt. Maar niemand trekt zijn mond open; er heerst hier een angstcultuur. Iedereen is bang voor zijn baan en daarom pikt iedereen alles.”

Als je naar GTST kijkt zou je het niet zeggen, maar de scenario’s gaan achter de schermen door vijf fases heen. De eerste is die van de dialoogschrijver. Die krijgt vervolgens een rapport, waarna er een tweede versie moet komen. Vervolgens doet de eindredactie er zijn plasje over, dan gaat de boel naar hoofdschrijver Pia Blanco en aan het eind geeft uitvoerend producent Rohan Gottschalk zijn goedkeuring.

Schippers: “De dialoogschrijvers kunnen dus elke week drie keer commentaar op hun werk krijgen. Ik heb er velen enthousiast zien komen en murw geslagen weer zien gaan.”

Het namen en shamen is zelfs zo erg dat er bij GTST zelfs is nagedacht over ‘een Stasi-achtig systeem’ waarmee men ’tot op de lettergreep nauwkeurig kon zien wat er in elk stadium aan de scenario’s was gedaan’. “En vooral door wie, uiteraard.”

Komt het nog goed?

Schippers vraagt zich af of het ooit nog goed kan komen met GTST. “De kern van het team bestaat uit veertigers, vijftigers en zestigers die er al jaren, sommige zelfs decennia, zitten.”

Zij moeten GTST weer fris gaan maken. “Kan dat verwacht worden van deze schrijvers op leeftijd? Het hoofd drama van Endemol, dat zich nooit vertoont bij de serie, heeft er blijkbaar nog steeds vertrouwen in.”

“Als de verhalen al niet goed zijn en de scenaristen continu onder maximale spanning worden gezet, hoe komen er dan ooit nog goede scripts? En hoe komen er zonder goede scripts ooit nog goede af leveringen?”

Zelf is Schippers ontslagen, toen hij ‘financiële malversaties ontdekte waardoor de schrijvers benadeeld werden’. “Pia Blanco zorgde ervoor dat mijn contract niet werd verlengd en ik kon vertrekken. Want je moet wel je plaats kennen bij GTST. Anders maken ze je kapot.”

Erik de Vogel

Dat probeerde Pia Blanco ook bijna te doen bij GTST-acteur Erik de Vogel. Er staat in de Nieuwe Revu een vrij hilarisch verslag van zijn ruzie met deze hoofdschrijver en die ruzie heeft hem bijna zijn baan gekost.

“Ze zette een verhaallijn op waarin Ludo zoveel mogelijk werd vernederd: eerst zou hij Janine verliezen, daarna zijn geld en vervolgens zijn huis. Uiteindelijk zou hij berooid vertrekken naar onbestemde oorden. Na meer dan twintig jaar was het exit Ludo Sanders. Maar dat laatste kreeg ze er niet doorheen.”

Reactie

Hoe reageren ze hier bij GTST zelf op? Rohan Gotschalk bij RTL Boulevard: “We vinden het jammer dat deze ex-medewerker ervoor heeft gekozen om zijn onvrede via een artikel in de media te uiten. Het staat elke werknemer vrij om zijn positieve en negatieve ervaringen over onze organisatie te delen, maar wij doen dat doorgaans in een vertrouwelijk gesprek.”

“We vinden het enorm belangrijk dat werknemers zich veilig voelen bij ons en dat zij de ruimte krijgen om feedback te geven en te ontvangen. Wat we echt kwalijk vinden is dat onze oud-collega’s in diskrediet worden gebracht en dat hun reputatie en privacy wordt geschaad zonder dat zij de kans hebben gekregen om te reageren.”

Oud-actrice Lieke van Lexmond: “Ik ken de cultuur daar heel goed. Ik heb zelf nooit het gevoel gehad dat ik iets niet kon vertellen. Dat geldt voor mij.”

De huidige acteurs van GTST lijken een zwijgplicht opgelegd te hebben gekregen.

Het Revu-artikel De tijd van onbezorgdheid is voorbij kunt u lezen via Blendle.

Foto: RTL