Peter R. de Vries is geen duizenddingendoekje

Peter R. de Vries vindt het niet erg dat hij een aanspreekpunt voor mensen met leed is geworden, maar soms begrijpt hij niets van de hulpverzoeken die hij krijgt. Dat zegt de misdaadjournalist tegen NU.nl. “Mensen kaarten weleens dingen bij mij aan waarvan ik denk: ‘Wat moet ik daar nou mee? Word even wakker.’ Die mensen probeer ik te verwijzen naar een advocaat of naar slachtofferhulp. Ik kan niet alles doen. Ik ben geen duizenddingendoekje dat even alles kan oplossen voor iedereen.“

De Vries krijgt naar eigen zeggen dagelijks zo’n 50 tot 100 hulpverzoeken en tips binnen per e-mail. Maar ook in het land wordt hij veel aangesproken. “Dit is een vak dat ik consequent beoefen. Het is bijna een soort van levensstijl geworden. Soms denk ik weleens: “Peter R. de Vries is groter geworden dan ik zelf ben.’”

Volgens de tv-maker is het fijn dat hij op die manier veel mooie zaken in zijn schoot geworpen krijgt, maar soms is het wel een beetje vervelend. “Als ik in het stadion zit word ik aangeschoten door iemand die zegt: ‘Goed dat ik u zie, weet u wat ik heb meegemaakt?’ Zo gaat dat overal, waar ik ook kom.”

Prima, vindt De Vries het, zo lang hij maar niet als een duizenddingendoekje behandeld wordt. “Het lijkt soms alsof mensen denken dat ik een soort ombudsman ben. Het betreft niet enkel misdaadzaken, mensen willen ook mijn hulp inschakelen als ze in conflict zijn met de overheid. Kinderbeschermingszaken, echtscheidingen.”

“In die zin zien mensen je soms als iemand die iets kan beslechten, de doorslag kan geven“, aldus De Vries, die daar niet aan begint.